مقایسه دو روش شیردهی کرال و معمول بر رفتار شیردهی موفق در دو ساعت اول بعد از زایمان

زمینه و هدف: روش تماس مداوم پوستی بین مادر و نوزاد با القای اولین شیردهی، چهارمین قدم از ده قدم شیردهی موفق بین یک تا دو ساعت اول تولد است و منجر به ارایه رفتارهای شیردهی زودرس می شود. تحقیق حاضر با هدف مقایسه دو روش شیردهی کرال و معمول بر رفتار شیردهی موفق در دو ساعت اول بعد از زایمان انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی از سال 90-1387 در اتاق زایمان بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان، بر روی 60 نمونه انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه شیردهی کرال (60 دقیقه تماس) و شیردهی معمول (15 دقیقه تماس) تقسیم شدند. گروه کرال بلافاصله بعد از تولد (قبل از انجام هر گونه اقدامی) روی پوست ناحیه بین سینه ها تا شکم مادر قرار گرفتند تا خود، خزیدن به سمت سینه را بدون کمک شروع کنند. گروه شیردهی معمول تنها به مدت 15 دقیقه روی شکم مادر قرار گرفتند. سپس، در هر دو گروه نوزادان به صورت پیچیده در شان یا پتو نزدیک مادر قرار گرفتند و با کمک مراقب، شیردهی انجام شد. طی این مدت، 6 متغیر حرکات زودرس نمایشی و 4 متغیر رفتار شیردهی موفق با مقیاس ibfat (infant breastfeeding assessment tool) و رضایت مادران از حس پوستی با نوزاد با مقیاس 5 درجه ای (5-0) اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری independent t و mann-whitney آنالیز گردید. یافته ها: چهار رفتار تغذیه با شیر مادر (001/0 > p) و چهار حرکت زودرس شیردهی (001/0 > p) در گروه کرال به نحو معنی داری بهتر بود. همچنین، میانگین رضایت حس تماس پوستی با نوزاد در گروه کرال (62/0 ± 37/4) به شکل معنی داری بالاتر از گروه معمول (85/0 ± 93/1) بود. نتیجه گیری: در این مطالعه، روش کرال موفق تر از روش معمول شیردهی بود و با توجه به رضایتمندی مادران جوان، می توان جهت ارتقای شیردهی موفق این روش را توصیه نمود. کلید واژه ها: شیردهی، تماس پوست به پوست، رفتار شیردهی، ارتقای شیردهی